Θερμική επεξεργασία πλακών σιαγόνων θραυστήρα

Οι πλάκες σιαγόνων θραυστήρα είναι τα κύρια μέρη φθοράς του θραυστήρα σιαγόνων και αυτά κατασκευάζονται από χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε μαγγάνιο.

Η μικροδομή του χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε μαγγάνιο αποτελείται από ωστενίτη Α, καρβίδιο Κ και ευτηκτοειδή δομή, συνήθως περλίτη P.
Ως χυτός χάλυβας υψηλής περιεκτικότητας σε μαγγάνιο, κατά τη διάρκεια της ψύξης, μεγάλη ποσότητα εύθραυστων καρβιδίων κατακρημνίζεται στα όρια των κόκκων ή στο οι κόκκοι, έτσι οι ιδιότητές του γίνονται πολύ εύθραυστες, και το εύθραυστο κάταγμα είναι εύκολο να συμβεί. Δεν είναι κατάλληλο για χρήση, αλλά τα ήδη καταβυθισμένα με θερμική επεξεργασία καρβίδια επαναδιαλύονται σε ωστενίτη, γεγονός που μπορεί να κάνει τον χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε μαγγάνιο να αποκτήσει εξαιρετική απόδοση.
Οι παράμετροι της διαδικασίας θερμικής επεξεργασίας των χυτών χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε μαγγάνιο είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που καθορίζουν την ποιότητα του προϊόντος. Εάν οι παράμετροι της διαδικασίας δεν επιλεγούν σωστά από αυτή την άποψη, τα καρβίδια της χύτευσης θα διαλυθούν ελάχιστα, η διάρκεια ζωής θα είναι μικρή ή θα προκληθούν ελαττώματα όπως θραύσματα ρωγμών. Η καμπύλη της διαδικασίας θερμικής επεξεργασίας φαίνεται στο σχήμα.
Μπορεί να φανεί από το σχήμα ότι η οδοντική πλάκα είναι εγκατεστημένη σε φούρνο κάτω από 300 ℃ και διατηρείται στους 300 ℃ για ένα χρονικό διάστημα, έτσι ώστε η θερμοκρασία κάθε τμήματος του χυτού να τείνει να είναι ομοιόμορφη, μειώνοντας την εσωτερική πίεση, και αποτρέψτε το ράγισμα της χύτευσης λόγω υπερβολικών διαφορών θερμοκρασίας μεταξύ των διαφόρων μερών. Μετά τη διατήρηση στους 300 ° C, η θερμοκρασία αυξήθηκε στους 650 ° C με ρυθμό 60 ° C / ώρα.
Ο χάλυβας με υψηλή περιεκτικότητα σε μαγγάνιο έχει συνήθως θερμοκρασία ευτηκτοειδούς μετασχηματισμού 650 ° C. Προκειμένου να γίνει η εσωτερική και η εξωτερική θερμοκρασία της χύτευσης ομοιόμορφη και να εξαλειφθεί περαιτέρω η εσωτερική πίεση, γενικά αυτή η θερμοκρασία θα πρέπει να διατηρείται για κάποιο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια να αυξάνεται στους 850 ℃ με ταχύτητα 65-70 ℃.
Μέσω της διατήρησης της θερμότητας στους 850 ° C, το όριο των κόκκων Κ στη δομή χυτεύσεως και η νιφάδα Κ στο Ρ μπορούν να διαλυθούν. Καθώς η θερμοκρασία αυξάνεται, ο ρυθμός διάλυσης των καρβιδίων στον χάλυβα αυξάνεται σταδιακά. Όταν η θερμοκρασία θερμαίνεται στους 1000 ° C Όταν διαλύεται, ο ρυθμός διάλυσης αυξάνεται σημαντικά.
Γενικά, η τελική θερμοκρασία διατήρησης της θερμότητας του χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε μαγγάνιο ρυθμίζεται εντός της περιοχής 1050-1100 ℃ και ο χρόνος διατήρησης της θερμότητας εξαρτάται από το πάχος του τοιχώματος, το μέγεθος και την πολυπλοκότητα της χύτευσης. Η αρχή είναι ότι η θερμοκρασία μέσα και έξω από τη χύτευση πρέπει να είναι ομοιόμορφη, τα καρβίδια στον χάλυβα μπορούν να διαλυθούν πλήρως στον ωστενίτη και τα στοιχεία του κράματος μπορούν να κατανεμηθούν ομοιόμορφα μέσω της διάχυσης. Ο υπερβολικός χρόνος διατήρησης θα αυξήσει την πιθανότητα ανάπτυξης κόκκων, η επιφάνεια της χύτευσης θα αποξηρανθεί σοβαρά, η χύτευση θα επιδεινωθεί, το καύσιμο θα σπαταληθεί και η παραγωγικότητα θα μειωθεί. 6Η.
Αφού αφαιρεθεί η χύτευση από τον κλίβανο, η θερμοκρασία πρέπει να είναι χαμηλότερη από 950 ℃ πριν από την ψύξη. Απαιτείται η θερμοκρασία του νερού πριν από το σβήσιμο να είναι μικρότερη από 30 ℃ και η θερμοκρασία του νερού μετά το σβήσιμο να μην υπερβαίνει τους 60 ℃.