Τι είναι η εξόρυξη χρυσού;

Εξόρυξη Placer

Η εξόρυξη Placer είναι η τεχνική με την οποία εξάγεται ο χρυσός που έχει συσσωρευτεί σε ένα κοίτασμα placer. Οι εναποθέσεις τοποθετήσεων αποτελούνται από σχετικά χαλαρό υλικό που καθιστά δύσκολη τη διάνοιξη σήραγγας, και έτσι τα περισσότερα μέσα εξόρυξής τους περιλαμβάνουν τη χρήση νερού ή βυθοκόρησης.

Πανοραμική λήψη

Το panning χρυσού είναι κυρίως μια χειροκίνητη τεχνική διαχωρισμού του χρυσού από άλλα υλικά. Τα φαρδιά, ρηχά τηγάνια είναι γεμάτα με άμμο και χαλίκι που μπορεί να περιέχουν χρυσό. Το τηγάνι βυθίζεται στο νερό και ανακινείται, διαλέγοντας το χρυσό από το χαλίκι και άλλο υλικό. Καθώς ο χρυσός είναι πολύ πιο πυκνός από τον βράχο, κατακάθεται γρήγορα στον πάτο του τηγανιού. Το υλικό panning συνήθως αφαιρείται από τις κοίτες των ρεμάτων, συχνά στην εσωτερική στροφή του ρέματος, ή από το ράφι του βράχου του ρέματος, όπου η πυκνότητα του χρυσού του επιτρέπει να συγκεντρωθεί, ένας τύπος που ονομάζεται αποθέσεις τοποθέτησης.

Το panning χρυσού είναι η πιο εύκολη και γρήγορη τεχνική για την αναζήτηση χρυσού, αλλά δεν είναι εμπορικά βιώσιμη για την εξόρυξη χρυσού από μεγάλα κοιτάσματα, εκτός εάν το κόστος εργασίας είναι πολύ χαμηλό ή τα ίχνη χρυσού είναι σημαντικά. Το panning συχνά διατίθεται στο εμπόριο ως τουριστικό αξιοθέατο σε πρώην χωράφια χρυσού. Προτού χρησιμοποιηθούν μεγάλες μέθοδοι παραγωγής, πρέπει να εντοπιστεί μια νέα πηγή και το panning είναι χρήσιμο για τον εντοπισμό κοιτασμάτων χρυσού που θα αξιολογηθούν ως προς την εμπορική βιωσιμότητα.

Η χρήση ενός κιβωτίου αυλάκωσης για την εξαγωγή χρυσού από κοιτάσματα πλαστών είναι από καιρό μια πολύ κοινή πρακτική στην αναζήτηση και την εξόρυξη μικρής κλίμακας. Ένα sluice box είναι ουσιαστικά ένα τεχνητό κανάλι με ραβδάκια στο κάτω μέρος. Τα τουφέκια έχουν σχεδιαστεί για να δημιουργούν νεκρές ζώνες στο ρεύμα για να επιτρέπουν στον χρυσό να πέσει από την ανάρτηση. Το κουτί τοποθετείται στο ρεύμα για να διοχετεύεται η ροή του νερού. Στο επάνω μέρος του κουτιού τοποθετείται υλικό που φέρει χρυσό. Το υλικό μεταφέρεται από το ρεύμα μέσω του βολτ, όπου ο χρυσός και άλλο πυκνό υλικό κατακάθονται πίσω από τα τουφέκια. Λιγότερο πυκνό υλικό ρέει έξω από το κουτί ως απορρίμματα.

Μεγαλύτερες εμπορικές εργασίες εξόρυξης πλαστών χρησιμοποιούν φυτά κοσκίνισης, ή ράβδους, για την απομάκρυνση των μεγαλύτερων προσχωσιγενών υλικών όπως οι ογκόλιθοι και το χαλίκι, προτού συγκεντρωθούν τα υπόλοιπα σε ένα κιβώτιο στεγανοποίησης ή σε εργοστάσιο. Αυτές οι λειτουργίες συνήθως περιλαμβάνουν πετρελαιοκίνητο, χωματουργικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων των εκσκαφέων, των μπουλντόζες, των τροχοφόρων και των φορτηγών με βράχο.

Εκβάθυνση

Αν και αυτή η μέθοδος έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από σύγχρονες μεθόδους, ορισμένες εκβαθύνσεις πραγματοποιούνται από ανθρακωρύχους μικρής κλίμακας χρησιμοποιώντας βυθοκόρους αναρρόφησης. Πρόκειται για μικρά μηχανήματα που επιπλέουν στο νερό και συνήθως τα χειρίζονται ένα ή δύο άτομα. Μια βυθοκόρηση αναρρόφησης αποτελείται από ένα κιβώτιο αναρρόφησης που υποστηρίζεται από πλωτήρες, προσαρτημένο σε έναν εύκαμπτο σωλήνα αναρρόφησης που ελέγχεται από έναν ανθρακωρύχο που εργάζεται κάτω από το νερό.

Οι κρατικές άδειες βυθοκόρησης σε πολλές από τις περιοχές βυθοκόρησης χρυσού των Ηνωμένων Πολιτειών καθορίζουν μια εποχική χρονική περίοδο και το κλείσιμο των περιοχών για την αποφυγή συγκρούσεων μεταξύ των βυθοκόρων και του χρόνου ωοτοκίας των πληθυσμών των ψαριών. Ορισμένες πολιτείες, όπως η Μοντάνα, απαιτούν εκτεταμένη διαδικασία αδειοδότησης, συμπεριλαμβανομένων αδειών από το Σώμα Μηχανικών των ΗΠΑ, το Τμήμα Περιβαλλοντικής Ποιότητας της Μοντάνα και τα τοπικά συμβούλια ποιότητας νερού της κομητείας.

Ορισμένες μεγάλες βυθοκόροι αναρρόφησης (100 ίππων (75 kW) & 250 mm (10 in)) χρησιμοποιούνται στην εμπορική παραγωγή σε όλο τον κόσμο. Οι μικρές βυθοκόροι αναρρόφησης είναι πολύ πιο αποτελεσματικές στην εξαγωγή μικρότερου χρυσού από την παλιά  γραμμή κάδου . Αυτό έχει βελτιώσει τις πιθανότητες εύρεσης χρυσού. Μικρότερες δράγες με σωλήνες αναρρόφησης 50 έως 100 χιλιοστών (2 έως 4 ίντσες) χρησιμοποιούνται για τη δειγματοληψία περιοχών πίσω από ογκόλιθους και κατά μήκος πιθανών γραμμών πληρωμής, μέχρι να εμφανιστεί το «χρώμα» (χρυσό).

Άλλες εργασίες βυθοκόρησης μεγαλύτερης κλίμακας πραγματοποιούνται σε εκτεθειμένες ράβδους χαλίκι ποταμών σε εποχιακά χαμηλά νερά. Αυτές οι εργασίες συνήθως χρησιμοποιούν έναν χερσαία εκσκαφέα για την τροφοδοσία μιας μονάδας διαλογής αμμοχάλικου και ενός κιβωτίου φρεατίου που επιπλέει σε μια προσωρινή λίμνη. Η λιμνούλα ανασκάπτεται στη ράβδο χαλικιών και γεμίζεται από τον φυσικό υδροφόρο ορίζοντα. Το χαλίκι «Pay» εξορύσσεται από την μπροστινή όψη της λίμνης και υποβάλλεται σε επεξεργασία μέσω της πλωτής μονάδας, με τον χρυσό παγιδευμένο στο κιβώτιο του φράγματος και τα απορρίμματα στοιβαγμένα πίσω από το εργοστάσιο, γεμίζοντας σταθερά το πίσω μέρος της λίμνης καθώς η λειτουργία προχωρά. Αυτός ο τύπος εξόρυξης χρυσού χαρακτηρίζεται από το χαμηλό κόστος του, καθώς κάθε βράχος μετακινείται μόνο μία φορά. Έχει επίσης χαμηλές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς δεν απαιτείται απογύμνωση της βλάστησης ή υπερφόρτωση και όλο το νερό επεξεργασίας ανακυκλώνεται πλήρως. Τέτοιες επιχειρήσεις είναι χαρακτηριστικές στο νότιο νησί της Νέας Ζηλανδίας και στην περιοχή Klondike του Καναδά.

Κουτί κουνιστή

Ονομάζεται επίσης λίκνο, χρησιμοποιεί ραβδάκια που βρίσκονται σε ένα κουτί με ψηλά τοιχώματα για να παγιδεύουν χρυσό με παρόμοιο τρόπο με το κουτί του φράγματος. Ένα rocker box καταναλώνει λιγότερο νερό από ένα κουτί φρεατίων και είναι κατάλληλο για περιοχές όπου το νερό είναι περιορισμένο. Μια ταλαντευόμενη κίνηση παρέχει την κίνηση του νερού που απαιτείται για τον βαρυτικό διαχωρισμό του χρυσού σε υλικό τοποθέτησης.

Η εξόρυξη χρυσού σκληρού βράχου εξάγει τον χρυσό που είναι εγκλεισμένος σε βράχο, αντί για θραύσματα σε χαλαρά ιζήματα, και παράγει το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού στον κόσμο. Μερικές φορές χρησιμοποιείται εξόρυξη ανοιχτού λάκκου, όπως στο ορυχείο Fort Knox στην κεντρική Αλάσκα. Η Barrick Gold Corporation διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα ανοιχτά ορυχεία χρυσού στη Βόρεια Αμερική που βρίσκεται στην ιδιοκτησία του ορυχείου Goldstrike στη βορειοανατολική Νεβάδα. Άλλα ορυχεία χρυσού χρησιμοποιούν υπόγεια εξόρυξη, όπου το μετάλλευμα εξάγεται μέσω σηράγγων ή φρεατίων. Η Νότια Αφρική έχει το βαθύτερο ορυχείο χρυσού σκληρού βράχου στον κόσμο μέχρι τα 3.900 μέτρα (12.800 πόδια) υπόγεια. Σε τέτοια βάθη η ζέστη είναι αφόρητη για τον άνθρωπο και απαιτείται κλιματισμός για την ασφάλεια των εργαζομένων. Το πρώτο τέτοιο ορυχείο που έλαβε κλιματισμό ήταν το Robinson Deep, εκείνη την εποχή το βαθύτερο ορυχείο στον κόσμο για οποιοδήποτε ορυκτό. ^[10]

Υποπροϊόν εξόρυξη χρυσού

Ο χρυσός παράγεται επίσης από εξόρυξη στην οποία δεν είναι το κύριο προϊόν. Μεγάλα ορυχεία χαλκού, όπως το ορυχείο Bingham Canyon στη Γιούτα, συχνά ανακτούν σημαντικές ποσότητες χρυσού και άλλων μετάλλων μαζί με χαλκό. Ορισμένοι λάκκοι άμμου και χαλίκι, όπως εκείνοι γύρω από το Ντένβερ του Κολοράντο, ενδέχεται να ανακτήσουν μικρές ποσότητες χρυσού στις εργασίες πλύσης τους. Το μεγαλύτερο ορυχείο χρυσού στον κόσμο, το ορυχείο Grasberg στην Παπούα της Ινδονησίας, είναι κυρίως ένα ορυχείο χαλκού. ^[11]

Μια μικρή ποσότητα πολύτιμου μετάλλου είναι ένα υποπροϊόν της παραγωγής νατρίου.

Επεξεργασία μεταλλεύματος χρυσού

Στα ορυχεία Placer, ο χρυσός ανακτάται με διαχωρισμό βαρύτητας. Για την εξόρυξη σκληρών πετρωμάτων, συνήθως χρησιμοποιούνται άλλες μέθοδοι. ^[12]

Διαδικασία κυανίου

Η εξόρυξη κυανιούχου χρυσού μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιοχές όπου βρίσκονται λεπτά πετρώματα που φέρουν χρυσό. Το διάλυμα κυανιούχου νατρίου αναμιγνύεται με λεπτώς αλεσμένο βράχο που έχει αποδειχθεί ότι περιέχει χρυσό ή άργυρο και στη συνέχεια διαχωρίζεται από το αλεσμένο πέτρωμα ως διάλυμα κυανιούχου χρυσού ή κυανιούχου αργύρου. Ο ψευδάργυρος προστίθεται για να κατακρημνιστεί ο υπολειμματικός ψευδάργυρος καθώς και τα μέταλλα ασημιού και χρυσού. Ο ψευδάργυρος αφαιρείται με θειικό οξύ, αφήνοντας μια λάσπη από ασήμι ή χρυσό που γενικά τήκεται σε ράβδο και στη συνέχεια αποστέλλεται σε διυλιστήριο μετάλλων για τελική επεξεργασία σε 99,9999% καθαρά μέταλλα.

Οι εξελίξεις στη δεκαετία του 1970 έχουν δει τον ενεργό άνθρακα να χρησιμοποιείται για την εξαγωγή χρυσού από το διάλυμα έκπλυσης. Ο χρυσός απορροφάται στην πορώδη μήτρα του άνθρακα. Ο ενεργός άνθρακας έχει τόσο μεγάλη εσωτερική επιφάνεια, ^[13]  που τα δεκαπέντε γραμμάρια του έχουν την ισοδύναμη επιφάνεια του Γήπεδο Κρίκετ της Μελβούρνης (18.100 τετραγωνικά μέτρα (195.000 τετραγωνικά πόδια)). Ο χρυσός μπορεί να αφαιρεθεί από τον άνθρακα χρησιμοποιώντας ένα ισχυρό διάλυμα καυστικής σόδας και κυανιούχου, μια διαδικασία γνωστή ως έκλουση. Στη συνέχεια, ο χρυσός επιμεταλλώνεται σε χαλύβδινο μαλλί μέσω ηλεκτρονικοποίησης. Οι ειδικές για τον χρυσό ρητίνες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στη θέση του ενεργού άνθρακα ή όπου απαιτείται επιλεκτικός διαχωρισμός χρυσού από χαλκό ή άλλα διαλυμένα μέταλλα.

Η τεχνική που χρησιμοποιεί τη διάλυση με αλκαλικό κυάνιο έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για επεξεργασία μεταλλευμάτων χρυσού και αργύρου χαμηλής ποιότητας (π.χ. λιγότερο από 5 ppm χρυσού) αλλά η χρήση του δεν περιορίζεται σε τέτοια μεταλλεύματα. Υπάρχουν πολλοί περιβαλλοντικοί κίνδυνοι που σχετίζονται με αυτή τη μέθοδο εκχύλισης, σε μεγάλο βαθμό λόγω της υψηλής οξείας τοξικότητας των ενώσεων κυανίου που εμπλέκονται. Ένα σημαντικό παράδειγμα αυτού του κινδύνου καταδείχθηκε στη διαρροή κυανιδίου Baia Mare το 2000, όταν μια θραύση στο φράγμα της λίμνης σε μια εγκατάσταση επανεπεξεργασίας απορριμμάτων ορυχείων κοντά στην Baia Mare στη βόρεια Ρουμανία απελευθέρωσε περίπου 100.000 κυβικά μέτρα (3.500.000 cu ft) μολυσμένων λυμάτων. ιλύς βαρέων μετάλλων και έως και 120 τόνους (122 τόνους) κυανίου στον ποταμό Τίσα. ^[14]  Κατά συνέπεια, οι περισσότερες χώρες έχουν πλέον αυστηρούς κανονισμούς για το κυάνιο στις απορρίψεις φυτών, και τα εργοστάσια σήμερα περιλαμβάνουν ένα συγκεκριμένο βήμα καταστροφής κυανίου πριν από την απόρριψη των απορριμμάτων τους σε μια εγκατάσταση αποθήκευσης.

Διαδικασία υδραργύρου

Ιστορικά, ο υδράργυρος χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην εξόρυξη χρυσού για να σχηματιστεί αμάλγαμα υδραργύρου-χρυσού με μικρότερα σωματίδια χρυσού και έτσι να αυξηθούν τα ποσοστά ανάκτησης χρυσού. Η μεγάλης κλίμακας χρήση του υδραργύρου σταμάτησε τη δεκαετία του 1960. Ωστόσο, ο υδράργυρος εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στη βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη χρυσού (ASGM), συχνά λαθραία, στην αναζήτηση χρυσού. ^[15]  Υπολογίζεται ότι δεν έχουν ανακτηθεί 45.000 μετρικοί τόνοι υδραργύρου που χρησιμοποιούνται στην Καλιφόρνια για την εξόρυξη πλαστών.

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού παράγεται από μεγάλες εταιρείες, εκατομμύρια άνθρωποι εργάζονται ανεξάρτητα σε μικρότερες, βιοτεχνικές επιχειρήσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις παράνομα. Η βιοτεχνική εξόρυξη αναφέρεται σε εργάτες που χρησιμοποιούν στοιχειώδεις μεθόδους για την εξόρυξη και την επεξεργασία ορυκτών και μετάλλων. Οι κοινωνικά και οικονομικά περιθωριοποιημένες κοινότητες εξορύσσονται για να ξεφύγουν από την ακραία φτώχεια, την ανεργία και την ακτημοσύνη.

Στην Γκάνα, οι  γαλαμσέι  υπολογίζονται σε 20.000 έως 50.000. ^{[ 15] ). 16]}  Στις γειτονικές γαλλόφωνες χώρες, αυτοί οι εργαζόμενοι ονομάζονται  orpailleurs . Στη Βραζιλία, τέτοιοι εργάτες ονομάζονται  garimpeiros.

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 10 έως 15 εκατομμύρια βιοτέχνες και ανθρακωρύχοι χρυσού μικρής κλίμακας παγκοσμίως. 4,5 εκατομμύρια εξ αυτών είναι γυναίκες. Οι κίνδυνοι του ανθρακωρύχου περιλαμβάνουν δίωξη από την κυβέρνηση, κατάρρευση φρεατίου ορυχείου και τοξική δηλητηρίαση από μη ασφαλή χημικά που χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία.

Ο υψηλός κίνδυνος τέτοιων εγχειρημάτων φάνηκε στην κατάρρευση ενός παράνομου ορυχείου στο Dompoase, στην περιοχή Ashanti, Γκάνα, στις 12 Νοεμβρίου 2009, όταν σκοτώθηκαν 18 εργάτες, μεταξύ των οποίων 13 γυναίκες. Πολλές γυναίκες εργάζονται σε ορυχεία ως αχθοφόροι. Ήταν η χειρότερη καταστροφή εξόρυξης στην ιστορία της Γκάνας. ^{[ 15] ). 16]}

Προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η εξόρυξη χρυσού, ο υδράργυρος χρησιμοποιείται συχνά για συγχώνευση με το μέταλλο. Ο χρυσός παράγεται με βρασμό του υδραργύρου από το αμάλγαμα. Ο υδράργυρος είναι αποτελεσματικός στην εξαγωγή πολύ μικρών σωματιδίων χρυσού, αλλά η διαδικασία είναι επικίνδυνη λόγω της τοξικότητας των ατμών υδραργύρου.

Ειδικά μετά την κύρωση της Σύμβασης της Μιναμάτα, υπάρχουν πρωτοβουλίες για την αντικατάσταση ή τη μείωση της χρήσης και των εκπομπών υδραργύρου στην εξόρυξη χρυσού. ^[17]

Υπολογίζεται ότι 600.000 παιδιά εργάζονται σε παράνομα βιοτεχνικά ορυχεία χρυσού.

Για ώρες, τα παιδιά σκάβουν, συνθλίβουν, φρεζάρουν και μεταφέρουν μετάλλευμα στον καυτό ήλιο. Τα παιδιά στέκονται στο νερό, σκάβοντας άμμο και λάσπη από τις κοίτες των ποταμών. Μεταφέρουν βαριές σακούλες λάσπης με τα κεφάλια τους σε καθορισμένους χώρους κοσκίνισης και πλυσίματος. Τα παιδιά υφίστανται τις συνέπειες του θορύβου, των κραδασμών, της υπερέντασης, του κακού αερισμού και της εξάντλησης. Οι ζωές των παιδιών τίθενται σε κίνδυνο από την πτώση βράχων, τις εκρήξεις, την κατάρρευση σηράγγων και φρεάτων ορυχείων, την πτώση σε ανοιχτούς άξονες και λάκκους και την αναπνοή αέρα που έχει μολυνθεί από σκόνη και τοξικά αέρια. Το ανοσοποιητικό σύστημα που δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένο κάνει τα παιδιά ιδιαίτερα ευάλωτα στη σκόνη και την έκθεση σε χημικές ουσίες. Οι τραυματισμοί περιλαμβάνουν σοβαρές αναπνευστικές παθήσεις, συνεχείς πονοκεφάλους, προβλήματα ακοής και όρασης, διαταραχές των αρθρώσεων και διάφορες δερματολογικές, μυϊκές και ορθοπεδικές παθήσεις και πληγές.

Μεγάλες εταιρείες

Η Barrick Gold, η Goldcorp, η Newmont Mining Corporation, η Newcrest Mining και η AngloGold Ashanti είναι οι πέντε μεγαλύτερες εταιρείες εξόρυξης χρυσού στον κόσμο με βάση την κεφαλαιοποίηση του 2008.

Δυσμενείς επιδράσεις

Η εξόρυξη χρυσού μπορεί να αλλάξει σημαντικά το φυσικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, οι δραστηριότητες εξόρυξης χρυσού σε τροπικά δάση προκαλούν όλο και περισσότερο αποψίλωση των δασών κατά μήκος των ποταμών και σε απομακρυσμένες περιοχές πλούσιες σε βιοποικιλότητα. ^{[18] [19]}  Άλλες επιπτώσεις εξόρυξης χρυσού, ιδιαίτερα σε υδάτινα συστήματα με υπολειμματικό κυανίδιο ή υδράργυρο (που χρησιμοποιείται στην ανάκτηση χρυσού από μετάλλευμα), μπορεί να είναι εξαιρετικά τοξικές για τους ανθρώπους και την άγρια ​​ζωή ακόμη και σε σχετικά χαμηλές συγκεντρώσεις. ^[20]

Ωστόσο, υπάρχουν σαφείς κινήσεις από πολλούς στην κοινότητα των μη κυβερνητικών οργανώσεων για να ενθαρρύνουν πιο φιλικές προς το περιβάλλον και βιώσιμες επιχειρηματικές πρακτικές στη βιομηχανία εξόρυξης. Ο πρωταρχικός τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται αυτό είναι μέσω της προώθησης του λεγόμενου «καθαρού» ή «ηθικού» χρυσού. Ο στόχος είναι να πειστούν όλοι οι τελικοί χρήστες/πωλητές λιανικής χρυσού να τηρούν ένα σύνολο αρχών που ενθαρρύνουν τη βιώσιμη εξόρυξη. Εκστρατείες όπως «Χωρίς βρώμικο χρυσό» ^[21]  δίνουν το μήνυμα ότι η βιομηχανία εξόρυξης είναι επιβλαβής (για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω), και ότι πρέπει να καθαριστεί. Επίσης, οι ΜΚΟ προτρέπουν τη βιομηχανία και τους καταναλωτές να αγοράσουν χρυσό που παράγεται βιώσιμα. Η Human Rights Watch εκπόνησε μια έκθεση ^[22]  που περιγράφει ορισμένες από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζονται παγκοσμίως, σημειώνοντας ότι: «Χιλιάδες παιδιά στις Φιλιππίνες ρισκάρουν τη ζωή τους καθημερινά εξορύσσοντας χρυσό. Τα παιδιά εργάζονται σε ασταθείς λάκκους βάθους 25 μέτρων που θα μπορούσαν να καταρρεύσουν ανά πάσα στιγμή. Εξορύσσουν χρυσό υποβρύχια, κατά μήκος της ακτής ή σε ποτάμια, με σωλήνες οξυγόνου στο στόμα τους. Επεξεργάζονται επίσης τον χρυσό με υδράργυρο, ένα τοξικό μέταλλο, με κίνδυνο μη αναστρέψιμης βλάβης της υγείας από δηλητηρίαση από υδράργυρο». Μαζί με πολλές άλλες αναφορές και άρθρα, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρακινηθούν οι λιανοπωλητές και οι φορείς της βιομηχανίας να κινηθούν προς τον βιώσιμο χρυσό. Πράγματι, η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Κοσμημάτων επιμένει ότι κάνει ό,τι μπορεί για να «Προσφέρει μια βιώσιμη και υπεύθυνη βιομηχανία κοσμημάτων». με τις επιχειρήσεις να μετακινούνται προς, ή τουλάχιστον να προσφέρουν, αυτήν την επιλογή σε επίπεδο λιανικής και χονδρικής.

Mr. Nick Sun     [email protected]