Camino برای پروژه Los Chapitos در پرو مجوز حفاری دریافت می کند

وزارت انرژی و معادن پرو به شرکت Camino Corp. (TSXV: COR) کانادا مجوز شروع حفاری و سایر فعالیت‌های اکتشافی در  پروژه Los Chapitos خود ، واقع در استان آرکیپا جنوبی، اعطا کرده است.

این ماینر قصد دارد هفته آینده نقشه برداری، نمونه برداری و پالایش اهداف را برای برنامه حفاری که برای سپتامبر برنامه ریزی شده است، آغاز کند.

در عین حال، اداره کل معادن وزارت نیرو مجوز شروع فعالیت های تعریف شده در ارزیابی اثرات زیست محیطی خود را که به تایید اداره کل امور محیط زیست معدنی رسیده است را به شرکت Camino اعطا کرد. 

این تاییدیه به معدنچی اجازه می‌دهد تا کانی‌سازی مس را آزمایش کند و سکوهای حفاری را در طول یک روند کانی‌سازی 5 کیلومتری توسعه دهد. 

به دلیل همه‌گیری کووید-19، شرکت مستقر در ادمونتون همچنین مجبور شد برای یک برنامه نظارت، پیشگیری و کنترل درخواست تأیید کند که به آن اجازه می‌دهد تا حداکثر 10 کارگر در این پروژه در ماه‌های جولای و آگوست داشته باشد.

جی چملوسکاس، رئیس و مدیر عامل شرکت Camino در بیانیه ای رسانه ای گفت: "من معتقدم که ما یکی از اولین شرکت های اکتشافی جوانی هستیم که فعالیت های اکتشافی را در پرو از زمان شروع محدودیت های کووید-19 آغاز کرده ایم."

Chmelauskas گفت: "با تیم مستقر در پرو، ما به روشی محتاطانه و سنجیده به دنبال سیاست های کووید-19 خود ادامه خواهیم داد تا به تلاش های خود برای کشف مس در لوس چاپیتوس به روشی ایمن ادامه دهیم."

«زمین شناسان ما اهداف حفاری، به ویژه کانی سازی جدید مس را که در راستای روند جنوب برنامه حفاری اولیه در سال 2017/18 شناسایی شده است، نقشه برداری خواهند کرد تا در سپتامبر امسال حفاری کنند. چشم انداز ما این است که مناطق شناخته شده کانی سازی مس را گسترش دهیم، مناطق جدیدی از کانی سازی را هدف قرار دهیم و شروع به تعیین اندازه سیستم مس در Los Chapitos کنیم.

What is فولاد Ni-Hard ؟

Ni-Hard یک چدن سفید، آلیاژ شده با نیکل و کروم است که برای سایش کم ضربه و لغزنده برای کاربردهای مرطوب و خشک مناسب است. Ni-Hard یک ماده بسیار مقاوم در برابر سایش است که در فرم ها و اشکال ریخته شده است که برای استفاده در محیط ها و کاربردهای ساینده و سایش ایده آل است. استفاده از این نوع مواد به طور کلی با میلز میل و آسیاب توپ شروع شد، جایی که ضربه ها به اندازه کافی کم در نظر گرفته می شد تا این ماده سایش شکننده و در عین حال بسیار ساینده مقاوم در برابر سایش عملکرد خوبی داشته باشد. با این حال، در حال حاضر با توجه به استفاده از اتوهای کروم بالا و آهن سفید کروم-مولی منسوخ در نظر گرفته می شود. ریخته گری Ni-Hard با حداقل سختی 550 برینل مقاوم در برابر سایش، چدن سفید سخت حاوی 4% نیکل و 2% کروم تولید می شود که برای کاربردهای مقاوم در برابر سایش و مقاوم در برابر سایش در صنایع زیر استفاده می شود:

• معدن
• جابجایی زمین
• آسفالت
• کارخانه های سیمان

استاندارد فولاد نیکل سخت ASTM A532 نوع 1، نوع 2 و نوع 4 است.

برای آستر آسیاب، ریخته گری ما از ASTM A532 نوع 4 برای ریخته گری استفاده می کند.

ترکیب شیمیایی مواد Ni-Hard Mill Liners

نقش عناصر شیمیایی مختلف در آستر آسیاب نیکل سخت:

کربن:  بیشتر آنها در کاربید به شکل ترکیب وجود دارند و محتوای کربن محلول در ماتریکس نسبتاً کم است. برای اینکه آلیاژ چقرمگی خاصی داشته باشد، محتوای کربن در محدوده Hypoeutectic انتخاب می شود. هرچه محتوای کربن بیشتر باشد، کاربیدهای بیشتری وجود داشته باشد، سختی پذیری کمتر است و چقرمگی پس از خاموش کردن بسیار کم است. اگر محتوای کربن خیلی کم و محتوای کاربید خیلی کم باشد، آلیاژ را نمی توان سخت کرد و ترکیب آلیاژ از جزء یوتکتیک منحرف می شود که به راحتی حفره انقباض و تخلخل ظاهر می شود. محتوای کربن در آلیاژ نه تنها تعداد کاربیدها و کاربیدهای یوتکتیک را تعیین می کند، بلکه کربن محلول در ماتریس نیز تأثیر بسیار مهمی بر عملیات حرارتی بعدی آلیاژ دارد. با افزایش محتوای کربن در ماتریس، نقطه تبدیل مارتنزیت در آلیاژ کاهش می‌یابد و در نتیجه حجم باقیمانده آستنیت افزایش می‌یابد و ممکن است ماتریس به اندازه کافی سخت نشود.

کروم:  کروم یک عنصر تشکیل دهنده کاربید قوی است. افزودن کروم مناسب می تواند وجود مقدار مشخصی از نوع کاربید M7C3 را تضمین کند که باعث بهبود مقاومت در برابر سایش مواد می شود.

سیلیکون:  سیلیکون عنصری است که گرافیت را ترویج می کند، عمدتاً در ماتریس برای تقویت ماتریس وجود دارد، هنگامی که محتوای آن زیاد است، پرلیت به راحتی ظاهر می شود. علاوه بر این، زمانی که آلیاژ دارای سختی کافی باشد، افزودن سیلیکون مناسب می تواند آستنیت باقیمانده را کاهش دهد و مقاومت به سایش را بهبود بخشد.

نیکل:  نیکل یک عنصر تثبیت کننده آستنیت است که می تواند سختی پذیری آلیاژ را تا حد زیادی بهبود بخشد. به دلیل تشکیل تعداد زیادی کاربید در آلیاژ، درجه غنی‌سازی نیکل در ماتریس به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد و می‌توان سختی‌پذیری را به طور کامل اعمال کرد. هنگامی که محتوای نیکل 4٪ تا 6٪ باشد، ساختار مارتنزیت را می توان به دست آورد، که می تواند مقاومت در برابر سایش مواد را بهبود بخشد.

منگنز:  می تواند اثر مضر گوگرد را از بین ببرد، کاربیدها را تثبیت کند و از تشکیل پرلیت جلوگیری کند. منگنز یک عنصر آستنیتی قوی و پایدار در چدن سفید مارتنزیتی است. با این حال، اگر محتوای بیش از حد بالا باشد، آستنیت حفظ شده افزایش یافته و استحکام کاهش می یابد.

Ni-Hard Mill Linersحرارت درمانی

هدف اصلی عملیات حرارتی به دست آوردن سختی مورد نیاز و ریزساختار ایده آل است. در فرآیند عملیات حرارتی، دمای آستنیته شدن از همه مهمتر است. علاوه بر این، کنترل زمان نگهداری و میزان سرمایش اثرات متفاوتی دارد. سیستم های عملیات حرارتی زیر را می توان برای قطعات مقاوم در برابر سایش مواد چدن نیکل سخت IV انتخاب کرد:

• دو درجه حرارت پایین در 550 ℃ و 450 ℃ اتخاذ شده است.
• دمای بازپخت با توجه به ترکیب واقعی قطعات، بازپخت در 750 ℃ ​​~ 850 ℃ تعیین می شود.

در فرآیند عملیات حرارتی، نرخ گرمایش و سرعت سرمایش باید به شدت کنترل شود تا از گرم شدن و خنک شدن یکنواخت قطعات اطمینان حاصل شود تا از ترک خوردن ناشی از تنش حرارتی جلوگیری شود.

پارامترهای فرآیند مربوطه

1. مقیاس فرآیند: با توجه به داده‌های خارجی مرتبط، داده‌های آزمایش آزمایشگاهی و عملکرد تولید، مقیاس باید 1.5٪ - 2.0٪ باشد.
2. کمک هزینه ماشینکاری: به دلیل اینکه سختی مواد پس از عملیات حرارتی به بالای 60HRC می رسد، پردازش آن بسیار دشوار است. بنابراین، هزینه ماشینکاری باید تا حد امکان کوچک باشد. در اصل، ظرفیت ماشینکاری باید کافی باشد، معمولاً 2-3 میلی متر.
3. دمای ریخته گری: برای اطمینان از فشرده بودن ساختار داخلی ریخته گری، دمای ریختن باید در دمای پایین تر، معمولاً بیش از 1300 ℃ کنترل شود.
4. زمان بوکس: به دلیل تمایل زیاد مواد به ترک خوردن، زمان بوکس باید با توجه به فصل پس از ریختن به شدت کنترل شود. به طور کلی، جعبه را می توان یک هفته پس از ریخته گری باز کرد.
5. طراحی سیستم دریچه ای و رایزر: از آنجایی که سختی چدن سخت نیکل بیش از 50HRC است، پس از قرار گرفتن در معرض گرما و سرد شدن سریع به راحتی ترک می خورد. بنابراین برای بالابرهای آب نمی توان از برش گاز یا قوس دهی استفاده کرد و فقط می توان از روش های مکانیکی استفاده کرد. به منظور تسهیل حذف رایزر، هنگام طراحی رایزر، نشیمنگاه رایزر باید حدود 15 میلی متر بالاتر از سطح زنده باشد و در شرایط تغذیه کافی، یک "گردن" در ریشه رایزر طراحی شود. در مورد تعداد بالابرها، اصل این است که از ساختار متراکم داخلی اطمینان حاصل شود. در سیستم دروازه، یک دروازه مستقیم، یک دروازه عرضی و چهار نازل داخلی وجود دارد که متعلق به سیستم دروازه باز است.
6. تمیز کردن و آسیاب کردن: پس از عملیات حرارتی آستر آسیاب، آب و ریشه رایزر باید تمیز و صیقل داده شوند. در طول سنگ زنی، برای جلوگیری از ایجاد ترک، گرمای بیش از حد موضعی نباید ایجاد شود.

@Nick Sun     [email protected]